Tuesday, 3 May 2011

ที่สุด..ณ ฉะเชิงเทรา

วันนี้ 1 พค.ได้มีโอกาสมาเที่ยววันหยุดวันแรงงานกับน้องที่ทำงานที่ "จ.ฉะเชิงเทรา"..สิ่งที่สะดุดตาที่สุดของจังหวัดระหว่างขับรถไป..ก็คงไม่เกินพวกป้ายเหล่านี้หละครับ...

"ที่สุดในแม่น้ำบางประกง..ที่สุดในภาคตะวันออก..ที่สุดในโลก"...สุดๆ ไปเลย...ก็ดีครับที่เห็นอะไรยิ่งใหญ่แบบนี้ในประเทศของเรา..แต่ขอแค่ว่าอย่าใหญ่เพียงแค่อยากดึงดูดให้ใครมาเที่ยว แต่ลืมรากเหง้าของสิ่งเหล่านี้ด้วยหละกันครับ..ยิ่งเป็นที่สุดในเรื่องที่เกี่ยวกับ "ศาสนา" แบบนี้ด้วย..ผมไม่อยากเห็นว่าการที่คนไปแวะสักการะเป็นเพราะผลของการโฆษณาความใหญ่โตของป้ายที่โม้ไว้เท่านั้น จนลืมจุดที่ศาสนาต้องการให้เรารู้จริงๆ


แต่ไงก็ตามจะที่สุดแค่ไหนก็ตาม...แต่คงสู้คนนี้ไม่ได้หรอกครับ (ภาพด้านขวา)..เค้าคือ "ที่สุดของที่สุด"จริงๆ..คุณแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์....สวดยอด

Friday, 15 April 2011

ปัจจุบัน vs อนาคต..ในบางกอก

ระบบขนส่งมวลชน ปี 2554 (คลิกที่ภาพ..ขยายใหญ่)


ระบบขนส่งมวลชน ปี 2xxx (คลิกภาพ..ขยายใหญ่)












ที่เอาภาพนี้มาโฟสให้ดู..ไม่ใช่เพราะเหตุผลไรหรอกคับ..แค่ดีใจว่า "ลาดพร้าว"(Lat Phrao)บ้านตูก็มีกับเค้าด้วย..ดีใจน้ำตาแทบไหลเลยอะ..โห้ โห้ โห้..

ไงก็ตาม..ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ไทยปีนี้..ผมก็ขอแค่อาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงคุ้มครองให้แผนที่ขนส่งมวลชนในเมืองบางกอกฉบับนี้ เมืองบ้านเกิดของผม..จงมีความสุขมากมาย ร่างกายแข็งแรง ปลอดภัยจากอันตราย อย่าล้มหายตายจาก จงอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ผมอมยิ้ม มีหวังอย่างนี้ตลอดไปด้วยเถิด....สาธุๆๆๆๆๆ

Thursday, 14 April 2011

อโยธยาศรีรามเทพนคร..มรดกโลก

เมื่อปลายปีที่แล้ว 2553 ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวงานแสดงแสง-เสียง ที่เมืองหลวงเก่าของเรา "พระนครศรีอยุธยา" ซึ่งผมคิดไว้นานแล้วจะไปให้ได้สักครั้ง..ซึ่งก็คุ้มกับการที่ได้ไป..ทีมงานทำได้ดีมากครับ รวมถึงนักแสดงทุกคน และก็ "ทุกตัว" ไม่รู้ทำได้ไง....เก่งมาก



...แอบไปถ่ายแถววัดไชยวัฒนาราม ตอนค่ำคืนมา...สวยไปอีกแบบ


...หลังจบการแสดง..ถึงเวลานักแสดงเผยโฉม...กันสักกะหน่อย++
...ช้างชนช้าง....
....น่ารักมาก..ช้างน้อย...
....แสง สี เสียง..อยุธยามรดกโลก











เจ้า "ทุกตัว" ที่ผมบอกก็หมายถึง "ช้าง" นี่แหละครับ..ไม่รู้เค้าฝึกได้อย่างไงตั้งแต่ให้เดิน วิ่ง หมอบ คลาน ช้างชนกันแบบยุทธหัตถี หรือแม้กระทั่งช้างส่ายตูด...ทั้งๆที่เสียงลำโพง เพลง เสียงระเบิดระหว่างการแสดงเยอะไปหมด..ทำไมพวกช้างเหล่านี้ถึงไม่ตกใจ...แต่ไงก็ตาม...พวกเค้าแสดงได้สุดยอดจริงๆๆๆๆ

ต้องบอกว่าทริปนี้สำหรับผมแล้ว..ทำให้รักเมืองกรุงเก่า.."อโยธยาศรีรามเทพนคร" (จำมาจากหนัง..555) มากยิ่งขึ้น..แต่ก็อดจินตนาการไม่ได้ว่าถ้าทุกวัดในจังหวัดนี้ ไม่ได้ถูกเผา และทุกอย่างยังคงอยู่เหมือนเดิม...เมืองมรดกโลกแห่งนี้..จะสวยแค่ไหน....

แต่ในสมัย"กรุงรัตนโกสินทร์" ยุคนี้..ถ้าอยากถามว่าก่อนบ้านเมืองถูกเผา..จะสวยแค่ไหน...คนๆนึงที่ผมว่าพอจะตอบได้ดี ..ลองไปถามเค้าดูหละกันเนาะ..."เจ้าของ Central World" นี่แหละครับ..ตอบได้ ++

Wednesday, 13 April 2011

กูเกิ้ล..สงกรานต์ 2554

กูเกิ้ล - google.com ภาพแบบนี้...ผมเริ่มเห็นบ่อยขึ้นเมื่อถึงช่วงเทศกาลหรืองานสำคัญๆ ของประเทศ..ไม่รู้ใครจะรู้สึกอย่างไงบ้าง แต่สำหรับผมแล้ว..ในโลกไร้พรมแดน..สังคมออนไลน์แบบนี้..มันทำให้รู้สึกว่าประเทศไทยประเทศเล็กๆ ประเทศนึงในโลก ได้รับความใส่ใจ ทำให้รู้สึกว่าหลายๆ คนคงสนใจและให้ความสำคัญกับเราในระดับนึงทีเดียว...แต่กลับกันเหตุการณ์ในประเทศไงมันคนละเรื่องกันเลย..มีแต่คนที่ต้องการชนะ เพื่ออำนาจ อ้างสิทธิของตนเอง อ้างประชาชน อ้างประเทศชาติ อ้างสถาบัน...

การพยายามใช้สื่อทุกอย่างที่มี ไม่ว่าจะเป็นวิทยุ ทีวี เคเบิ้ลทีวี ดาวเทียม สื่อสิ่งพิมพ์ และก็สื่อออนไลน์...มาใช้ให้เป็นประโยชน์ (หรือโทษ..ไม่รู้)ในการทำร้ายกันเอง..มันดีหรือ..แม้กระทั่ง "สื่อสารมวลชน" ต่างๆ จิตสำนึกในการทำข่าว เสนอข่าว หรือการมีส่วนในการลดความรุนแรงที่เกิดขึ้น..ผมไม่เคยเห็นเลย..มีแต่จะหาข่าว แล้วมาเล่า หากินไปวันๆ

ผมกลับต้องขอบคุณทางกูเกิ้ล ซึ่งไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิด หรือทำก็ตาม ที่ทำภาพ "ปีใหม่" ของเราให้เห็นในโลกออนไลน์..เปิดคอมมาวันนี้ เลยรู้สึกดี ยิ้มได้เลยครับ...แต่กลับกัน....เปิดทีวีขึ้นมามีแต่ข่าวการเมืองเยอะจริงๆ ยิ้มไม่ออก แต่ทำไงได้หละครับ..ถ้า "กูจะพูด" ซะอย่าง..กูเกิ้ลก็คงต้องหลบไปอะครับ...เศร้าจริงๆๆ

Friday, 1 April 2011

..ฟูกูชิม่า 50...ขอให้ปลอดภัยทุกคน


ข่าวแบบนี้...ผมว่าใครได้ยินก็คงอึ่งเหมือนกัน...แต่สำหรับผมคงไม่ได้อึ่งที่ว่าเจ้าหน้าที่เหล่านี้.."ฟูกูชิม่า 50" จะมีโอกาสเสียชีวิตจากกัมมันตภาพรังสีหรอกนะครับ...แต่ผมอึ่งกับหัวจิตหัวใจเค้าจริงๆ...มันยิ่งใหญ่มากเลยสำหรับคนๆนึง ที่คิดจะทำเพื่อมวลมนุษยชาติอย่างแท้จริง..ไม่ใช่แค่เหมือนในหนังฮอลิวู้ดที่เราเคยเห็นๆ กันในการสร้างภาพถึงการเป็นฮีโร่ในการปกป้องโลกใบนี้...
แต่เหตุการณ์ที่ญี่ปุ่นหนนี้..มันคือของจริง..ของจริงจากคน 50 คนที่มีจิตใจสูงส่ง..ด้วยคำพูดคำนึงที่เค้าพูดออกมาว่า "มันคือหน้าที่ของผม"...อึ่งครับ...คนเหล่านี้แหละครับ..ที่เราต้องยกย่องจากใจจริง..ไม่ใช่ไปยกย่องเชิดชูพวกสส.ผู้ทรงเกียรติ.หรือพวกม๊อบไม่ว่าสีไหนก็ตาม...ที่ชอบพูดกันนักหนาว่าทำเพื่อประชาชน.แต่ไม่เคยรู้จักคำว่า "หน้าที่" จริงๆ ว่าคืออะไร...