Sunday, 27 March 2011

เขตสำหรับ "ผู้ชาย"...

ผมมีโอกาสไปเดินถ่ายรูปเล่นๆ แล้วปากคลองตลาด กะว่าจะไปถ่ายรูปตลาดดอกไม้สักหน่อย...แต่ก่อนถึงปากคลอง..ก็มาผ่านแถวหน้าโรงเรียนราชินี..(มี"บน" ต่อท้ายหรือป่าวไม่แน่ใจ...55)

ไปเจอภาพบนพื้น..."จักรยาน" + "คน" ..เป็นการบ่งบอกให้รู้เลยว่าทางเดินเส้นนี้ ให้คนกับจักรยานเท่านั้นใช้สัญจร...แต่ไม่ทันผมกดซัตเตอร์..ก็มีจักรยานเหมือนกัน..แต่มันมี "ยนต์" ตามหลังขับผ่านมา 2 คัน...ผมต้องหลบด้วยนะ..เซ้งเลยคับ..ไม่รู้จาทำไงดี..ชีวิตคนกทม.อย่างเรา

"ฟุตบาธ" หรือ "Footpath" แปลตรงตัวก็คงเห็นชัดๆว่า ให้สำหรับอะไรที่มี "เท้า" ใช้เท่านั้น..ไม่ว่าจะเป็นคน หมา แมว ช้าง ม้า วัว ควาย กระซู่ สมเสร็จ หรือแม้กระทั่ง..."ม๊อบ"...มีสิทธิทั้งนั้น..ไม่ใช่รถเครื่อง #


โหมโรง...เพื่อแผ่นดิน..


ผมไปเจอบทกลอนของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ในการแสดงดนตรีกับวงคาราบาว..ก็เลยอยากมาแบ่งปันให้หลายๆ คนที่อาจไม่เคยได้ฟัง..ได้เสพกันหน่อย... ผมไม่เคยฟังกลอนประกอบดนตรีแบบนี้มาก่อน..โดยเฉพาะจาก"กวีรัตน์โกสินทร์"..ท่านนี้..หาฟังยากครับ

เมื่อฟังจบแล้ว..รู้สึกว่าอยากแต่งแต้มสีฟ้า สีเขียว ใส่เสียงนก ..ให้กับธรรมชาติ...

ผมเพิ่งรู้สึกว่า..พวกเราที่เรียกตัวเองว่า "คน"หรือ "มนุษย์" นั้นไม่ได้เป็น "ผู้ครองโลก" ใบนี้หรอก...เจ้าตัวที่ยิ่งใหญ่กว่าเราและครองโลกใบนี้จริงๆ ก็คือเจ้า "ธรรมชาติ" นี้เอง...จริงป่าว..+++ แต่ธรรมชาติบางครั้งอาจใจร้ายหรือใจดีกับเรา..ไม่มีใครรู้ได้..

แต่เท่าที่ฟังจากที่กวีท่านนี้กล่าวไว้...คิดว่าเจ้าตัวที่คอยทำให้ธรรมชาติใจดีได้..ก็มีแต่เจ้าตัวที่เรียกว่า "ความรัก" นี่เอง...ให้ความรักกับธรรมชาติเถอะครับ..จะได้เห็นธรรมชาติอมยิ้มตลอดไป..ไม่แยกเคี้ยวใส่เรา..เหมือนทุกวันนี้#